معرفی و نقد: بهراد توکلی
بداهه نوازی یک مدیر دولتی
بهراد
توکلی: بداهه نوازی کمانچه «داوود گنجه ای» اولین اثر منشر شده ی او پس از
سال ها فعالیت در عرصه ی موسیقی و عرصه ی مدیریتی موسیقی است. نظام جمله
بندی گنجه ای در این اثر بسیار متاثر از ردیف موسیقی دستگاهی است و
سونوریته ی ساز او نیز بسیار مشابه استادان قدیم ایران است. نرمی آرشه، نوع
ویبراسیون ها و تحریرها، این اثر را به شیوه ی اصیل کمانچه نوازی بسیار
نزدیک کرده است. از طرفی به دلیل اجتناب از تکنیک های ویولون – که در
نوازندگی برخی نوازندگان نسل سوم مشهود است – گنجه ای توانسته در این اثر
به بیان هنری همگون با نظام زیبایی شناسانه موسیقی دست یابد.
پیش
از این تکنوازی و جواب آواز او در آلبوم کیش مهر (اثر «جلیل عندلیبی» با
صدای« شهرام ناظری») در دهه ی شصت، بسیار مورد توجه قرار گرفت. اما به
بهانه ی این همه سال سکوت جا دارد که این سوال را بپرسیم که کدام یک در
تاریخ ماندگارتر است، آثار هنری هنرمند یا چند سالی خدمت در مدیریت موسیقی
کشور؟ ای کاش هنرمندانی در این سطح می توانستند فارغ از حاشیه های پردردسر
اداری به خلق آثار هنری بپردازند. شاید هم حوزه ی مدیریت هنری کشور از
مدیران آگاه و لایق کم بهره است که هنرمندان ناچار به حضور در این عرصه ها
می شوند. به هر حال اثر مذکور بسیار شنیدنی و برای هنرجویان موسیقی آموزنده
مثمرثمر است.
منبع: فرهنگ و آهنگ شماره 20
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر